(י) SEGMENT IZ PREDGOVORA

Kako je Zohar dugo bio nepristupačan širem krugu ljudi, jer se za njega interesovala vrlo specifična čitalačka publika, i imajući u vidu da mu u početku nije pridavano dovoljno potrebne pažnje, iznenađujuće je to što od srednjeg veka pa nadalje nijedno drugo delo nije ostavilo tako poseban, snažan i prepoznatljiv pečat na jevrejsku misao i verska uverenja, kao što je to učinila ova knjiga sjaja. Donela je sasvim novo i mnogo dublje mistično razumevanje jevrejske religije, a time je otpočela i nova epoha u shvatanju dometa i ciljeva judaizma. Zato se prirodno i s pravom Zohar može svrstati skoro pa u isti rang s najvećim kanonskim delima, jer je samo u periodu od XV do XVIII veka obeležio literaturu Jevreja. Tako širokim uticajem postaje gotovo pa nadopuna ”Bibliji” i ”Talmudu”, ozbiljno proširujući ono što je tamo kao osnova dato, putem jednog drugačijeg, nadograđenog nivoa verske svesti, koja se ne može uporediti ni sa čim sličnim u dotadašnjoj istoriji. Duhovna renesansa primarne grane Avramskog monoteizma, možda je najpribližnije reći.

Tako Zohar, kao upečatljivi izuzetak od pravila, po svojoj formi nikako nije jedno kompaktno delo, već se sastoji iz mnoštva poglavlja u kojima se tumače različiti delovi Biblije. Glavninu čine delovi ”Tore” (תורה), odnosno Mojsijevog petoknjižja, raspoređeni po specifičnim segmentima.